Θοδωρής Χονδρόγιαννος**#ΡΕΠΟΡΤΑΖ:
Ο τρόπος με τον οποίο η κυβέρνηση διαχειρίζεται το ζήτημα του συνωστισμού στα μέσα μεταφοράς δείχνει τον επιλεκτικό και προσχηματικό τρόπο με τον οποίο επικαλείται την ατομική ευθύνη για την αντιμετώπιση της πανδημίας. Δείχνει, ακόμη, ότι δεν έχει πολύ καλή σχέση με την πραγματικότητα και την καθημερινότητα των επιβατών.
Πριν από λίγες μέρες έγραψα στο
ένα ρεπορτάζ (https://bit.ly/2EyGxVc) για τον συνωστισμό στα λεωφορεία και τα τρόλεϊ, στο οποίο η ηγεσία του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών αναγνώρισε ότι υπάρχει πρόβλημα. Λίγες ημέρες αργότερα, κι ενώ τα κρούσματα έχουν σταθερά αυξητική τάση, ο αρμόδιος υπουργός Κώστας Καραμανλής είπε πως «ό,τι και να κάνουμε, όμως, στα ΜΜΜ θα υπάρχει και συγχρωτισμός, θα υπάρχουν και περιπτώσεις που θα στριμωχτεί ο κόσμος» (https://bit.ly/2BGBfWr).
ένα ρεπορτάζ (https://bit.ly/2EyGxVc) για τον συνωστισμό στα λεωφορεία και τα τρόλεϊ, στο οποίο η ηγεσία του υπουργείου Υποδομών και Μεταφορών αναγνώρισε ότι υπάρχει πρόβλημα. Λίγες ημέρες αργότερα, κι ενώ τα κρούσματα έχουν σταθερά αυξητική τάση, ο αρμόδιος υπουργός Κώστας Καραμανλής είπε πως «ό,τι και να κάνουμε, όμως, στα ΜΜΜ θα υπάρχει και συγχρωτισμός, θα υπάρχουν και περιπτώσεις που θα στριμωχτεί ο κόσμος» (https://bit.ly/2BGBfWr).
Πέρα από το γεγονός ότι η παραπάνω δήλωση αποδέχεται τη διατήρηση μίας κατάστασης συνωστισμού που σύμφωνα με τον ίδιο τον ΕΟΔΥ μπορεί να συντελέσει στη διασπορά του ιού (https://bit.ly/2D1aUTK), έρχεται σε πλήρη αντίφαση με μία πρόσφατη διυπουργική απόφαση (https://bit.ly/39CLzLO), την οποία συνυπογράφει ο κ. Καραμανλής και η οποία αναφέρει ότι σε περίπτωση που σε ένα μέσο μεταφοράς οι επιβάτες ξεπερνούν το 65% της χωρητικότητάς του, τότε σε κάθε επιβάτη, αλλά και στον οδηγό του οχήματος/συρμού, θα επιβάλλεται πρόστιμο 150. Η ευθύνη του κράτους για περισσότερα δρομολόγια μετατρέπεται σε ευθύνη των πολιτών να βρουν ποιο λεωφορείο δεν θα έχει πολύ κόσμο, αν τελικά αυτό ποτέ έρθει.
Είναι εντελώς αντιφατικό να επιβάλλονται πρόστιμα για μία πράξη που ο αρμόδιος υπουργός έχει χαρακτηρίσει ως αδύνατον να αποφευχθεί «ό,τι και να κάνουμε». Εκτός αν περιμένουμε ο κόσμος να αναμένει ώρες στη στάση μέχρι να έρθει ένα λεωφορείο χωρίς κόσμο.
Οι πολίτες χρησιμοποιούν τα μέσα μεταφοράς για να καλύψουν μία ζωτική ανάγκη τους, πολλές φορές καλύπτοντας διαδρομές μίας και μιάμισης ώρας μέχρι να φτάσουν στον προορισμό τους. Το γεγονός ότι η κυβέρνηση ρίχνει τη δική της ευθύνη στους πολίτες και τους απειλεί με πρόστιμα, αντί να αυξήσει τα δρομολόγια, δείχνει ότι δεν καταλαβαίνει γιατί ο κόσμος χρησιμοποιεί τα μέσα μεταφοράς, δείχνει ότι δεν έχει πολύ καλή επαφή με την πραγματικότητα.
