Με «ερέθισμα» τα πρόσφατα αποκαλυπτήρια της προτομής του Γεράσιμου Αρσένη έξω από το Διοικητήριο της παλιάς Νομαρχίας Κεφαλλονιάς, θέλω να καταθέσω μερικά σχόλια για την πολιτική πορεία του ανδρός σε σχέση με το νησί μας. Και παράλληλα, κρίνω σκόπιμο να αναφερθώ στις σημαντικές πολιτικές παρακαταθήκες που άφησε.
του Νίκου Παπαδάτου, Συνταξιούχου τραπεζικού.
Αναμφισβήτητα ο Γεράσιμος Αρσένης μαζί με τον Αντώνη Τρίτση υπήρξαν οι μεγαλύτερες πολιτικές προσωπικότητες της Κεφαλονιάς από την λεγόμενη Μεταπολίτευση και μετά. Σύμφωνα με υπολογισμούς του αείμνηστου Νίκου Σουρή, ο Αρσένης όταν ήταν «τσάρος» της ελληνικής Οικονομίας – έκανε δηλαδή κουμάντο στα Οικονομικά ζητήματα της χώρας (1983 -1986) εστάλησαν «δια της υπογραφής του» στο Νομό μας περίπου 12 δίς. δρχ., για διάφορα έργα υποδομής (= δημόσιες επενδύσεις), ποσό αστρονομικό για τα δεδομένα της εποχής εκείνης!
Ενώ η δημιουργία των ΤΕΙ στην Κεφαλονιά είναι «έργο Αρσένη» – όταν ο Κεφαλονίτης πολιτικός ήταν υπουργός Παιδείας.
Για όλα αυτά όμως εμείς οι Κεφαλονίτες «αναγνωρίζοντας» το τεράστιο έργο του ανδρός στο νησί μας, δεν διστάσαμε να τον «μαυρίσουμε» όταν δύο φορές κατέβηκε ως υποψήφιος βουλευτής στο Νομό μας! (σ.σ. ο γράφων τον ψήφισε, ως όφειλε, και τις δύο φορές αλλά αυτό δεν έχει σημασία…).
Εδώ πρέπει να προσθέσουμε ότι κάποια «Επιτροπή» που εγκρίνει ονόματα διαφόρων ονομαστών Κεφαλονιτών σε οδούς του Αργοστολίου, απέρριψε δύο φορές την πρόταση να δοθεί σε κεντρικό δρόμο της πρωτεύουσάς μας το όνομα του Μεγάλου Κεφαλονίτη πολιτικού!..
Αναντίρρητα ο Γεράσιμος Αρσένης υπήρξε κορυφαία πολιτική και τεχνοκρατική προσωπικότητα με διεθνείς περγαμηνές (ΟΗΕ κ.λπ.) Αποχωρώντας από τον μάταιο τούτο κόσμο άφησε πίσω του σημαντικές πολιτικές παρακαταθήκες πάνω στις οποίες πρέπει να προβληματιστεί σήμερα κυρίως η ελληνική νεολαία, η οποία φέρει στους ώμους της την μεγάλη ευθύνη για την δημιουργία μιας νέας Ελλάδας, δημοκρατικής και ευημερούσας!
Οι κυριότερες, λοιπόν, πολιτικές παρακαταθήκες του Κεφαλονίτη πολιτικού είναι:
˜ «Σωστός σοσιαλιστής δεν είναι ο κουφιοκεφαλάκης, που χωρίς πανοπλία, χωρίς πρόγραμμα ανοίγει μέτωπα για να οδηγήσει τη χώρα στο χείλος της καταστροφής και τον εαυτό του στο εκτελεστικό απόσπασμα. Σωστός σοσιαλιστής είναι εκείνος που ξέρει κάθε στιγμή τι να αλλάξει και πώς να το αλλάξει και συνάμα να υπομένει αυτό που πρέπει να αλλάξει αργότερα».
˜ «Καμία χώρα δεν προόδευσε με την εξαθλίωση των λαϊκών στρωμάτων».
Για το αδιέξοδο των πολιτικών λιτότητας (νεοφιλελευθερισμός). Βλέπε και Μνημόνια.
˜ «Στην πολιτική, είναι πολύ μεγάλο το κόστος από τη διάψευση υψηλών προσδοκιών».
˜ Η ιστορία δεν επαναλαμβάνεται αλλά η ιστορία διδάσκει.
˜ Δεν γίνεται ομελέτα χωρίς να σπάσεις αυγά.
Δηλαδή, δεν γίνεται πολιτική χωρίς κοινωνικές και πολιτικές συγκρούσεις.
Χωρίς σύγκρουση με την οικονομική ολιγαρχία.
˜ «Η πολιτική τράπουλα είναι σημαδεμένη με τρόπο που να αποκλείει την ουσιαστική συμμετοχή του δημοκρατικού πολίτη στις (σ.σ. πολιτικές διεργασίες) και ανοίγει έτσι το δρόμο για «προδοσία» σε επίπεδο κορυφής». (από το βιβλίο του «Πολιτική Κατάθεση»).
Ο μεθερμηνευόμενο σημαίνει ότι η «πολιτική ελίτ» κάθε κόμματος εν Ελλάδι, αυτονομείται ερχόμενη στην εξουσία από τη «βάση» και σε συνεργασία με τη διεθνή ελίτ παίρνει πολιτικές αποφάσεις και ασκεί κυβερνητικές πολιτικές αντίθετες με τη λαϊκή βούληση αλλά και με τα προεκλογικά προγράμματα στα οποία είχε δεσμευτεί να εφαρμόσει. Γι’ αυτό και γίνεται λόγος στις μέρες μας για «κρίση της αντιπροσωπευτικής Δημοκρατίας». Βλέπε και περίπτωση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ.
http://www.kefaloniapress.gr
