Όχι στα Κέντρα Κράτησης των Μεταναστών. Όχι στην απαξίωση της ζωής. Η δημιουργία των Κέντρων Κράτησης των Μεταναστών αποτελεί τη θρυαλλίδα που ξεχείλισε το ποτήρι.
Είναι πραγματικά απαράδεκτο ότι υπάρχει η πρόθεση των αρμόδιων αρχών να μετατραπούν σε προσωρινούς χώρους κράτησης μεταναστών το Νοσοκομείο της Δυτικής Αττικής «Η Αγία Βαρβάρα» και το θεραπευτήριο Χρονίων Παθήσεων, στο χώρο του οποίου δραστηριοποιείται ένας από τους πλέον καταξιωμένους συλλόγους γονέων παιδιών Α.με.Α. «Η Ελπίδα». Ως κάτοικος, ως Ιατρός και ως μέλος της αυτοδιοίκησης της Δυτικής Αθήνας λέω «όχι» στα σχέδια για τη δημιουργία των Κέντρων Κράτησης των Μεταναστών και «όχι» στην απαξίωση της ζωής.
Η αθλιότητα της κράτησης των μεταναστών σε τέτοιου είδους χώρους, οι οποίοι αντί να κλείνουν πολλαπλασιάζονται, ξεπερνά κάθε όριο παράνομης και απάνθρωπης μεταχείρισης. Με βάσει ποια κριτήρια δύο χώροι που φιλοξενούσαν μέχρι πρότινος δομές παροχής υγείας και πρόνοιας μετατρέπονται σε χώρους στοίβαξης ψυχών, που οι δυσκολίες της ζωής τους, τους οδήγησαν στη χώρα μας; Είναι κατάλληλο το αστικό περιβάλλον της Δυτικής Αθήνας με τις τόσες ανάγκες για τη δημιουργία τέτοιων δομών; Με αυτόν τον τόσο απάνθρωπο και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας τρόπο λύνεται το θέμα της άτυπης μετανάστευσης;
Η χώρα του ανθρωπισμού, η χώρα της δημοκρατίας, η χώρα των αγώνων για ελευθερία και ισονομία οφείλει να μην καλύπτει, αλλά αντίθετα να αναδεικνύει και να λύνει τέτοιου είδους ανθρωπιστικά ζητήματα με τρόπο κοινωνικά δίκαιο και βασιζόμενο στις διεθνείς αρχές προάσπισης των δικαιωμάτων του ατόμου. Ο Ξενοφών έλεγε: «Ἑαυτοῦ κήδεται ὁ προνοῶν ἀδελφοῦ» (για τον εαυτό του νοιάζεται όποιος φροντίζει τον συνάνθρωπό του).
Πρόσφατα, ο Συνήγορος του Πολίτη, με έγγραφό του προς τις αρμόδιες αρχές επισήμανε το πρόβλημα της κράτησης επί πολλών μηνών, ενός συνεχώς διογκούμενου αριθμού μεταναστών κρατουμένων και ζήτησε να ληφθεί μέριμνα για τη βελτίωση των συνθηκών αλλά και τον εξορθολογισμό της διαχείρισης των μικτών μεταναστευτικών ροών.
Ο Δήμος της Αγία Βαρβάρας και ο Δήμος του Χαϊδαρίου, όπως και συνολικά η Δυτική Αθήνα έχουν σηκώσει όλα αυτό τα χρόνια δυσανάλογο φορτίο σε σχέση με άλλες περιοχές. Η παρούσα απόφαση, αν όχι κατευθυνόμενη, αποτελεί τουλάχιστον προχειρότητα χειρίστου είδους, αφού στερεί αναγκαίες προνοιακές δομές και δομές υγείας.
Η Δυτική Αθήνα έχει ανάγκη από πολιτικές για την υγεία, το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής, την ανάπτυξή και την αειφορεία. Πρέπει επιτέλους να ανατραπεί η φιλοσοφία εκείνων που πιστεύουν ότι στις πλάτες των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας μπορούν να καλύπτουν τα προβλήματα του κεντρικού Κράτους.
Είναι προφανές ότι στα πλαίσια της κρίσης που βιώνουμε ως κοινωνία, λόγω των καταστροφικών μνημονιακών πολιτικών, η υγεία πλήττεται και αυτή περισσότερο από ποτέ. Καθημερινά γινόμαστε κοινωνοί των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο συμπολίτης που βρίσκεται σε ανάγκη, πόσο μάλλον σήμερα που οι περισσότεροι συμπολίτες μας υπό το βάρος των οικονομικών δυσκολιών καταφεύγουν στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας. Έτσι, η κατάργηση νοσοκομείων μόνο ως βήμα στο παρελθόν μπορεί να χαρακτηριστεί.
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες που διεξήχθησαν σε τοπικό επίπεδο, οι κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας αντιμετωπίζουν σημαντική δυσχέρεια στην πρόσβαση τους στα νοσοκομεία της πρωτεύουσας. Καθίσταται σαφές ότι η Δυτική Αθήνα έχει ανάγκη από ένα σύγχρονο και αξιόπιστο υποστηρικτικό δίκτυο με προνοιακές και υγειονομικές δομές κοντά στους πολίτες. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι το 35% των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας δηλώνει ότι το 2012 υπήρξε φορά που ενώ είχαν πρόβλημα υγείας δεν επισκέφτηκαν γιατρό ή νοσοκομείο για οικονομικούς λόγους και με το ποσοστό αυτό να διπλασιάζεται όταν ρωτήθηκαν για το κατά πόσο ανέβαλλαν προγραμματισμένες διαγνωστικές/προληπτικές εξετάσεις.
Το ζήτημα της κατασκευής και λειτουργίας Κέντρων Υγείας Αστικού Τύπου στη Δυτική Αθήνα και η παράλληλη ενίσχυση για πλήρη λειτουργία των δυο νοσοκομείων της περιοχής, Αττικό και Δυτικής Αττικής, παραμένει πάντα επίκαιρο. Εδώ και αρκετά χρόνια εκκρεμεί κυβερνητική δέσμευση για κατασκευή τέτοιου κέντρου στα όρια των Δήμων Ιλίου και Αγίων Αναργύρων-Καματερού. Μια τέτοια δομή θα αποκέντρωνε σημαντικά τα μεγάλα νοσοκομεία του κέντρου, θα βοηθούσε στην ενίσχυση της εμπέδωση της έννοιας της πρόληψης και της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, ενώ παράλληλα θα απομάκρυνε το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών. Αντ' αυτού η πολιτεία κλείνει οριστικά ήδη υπάρχουσες δομές υγείας και προχωρά στην αντικατάσταση τους από κέντρα φιλοξενίας μεταναστών.
Σε μία από τις πιο δύσκολες περιόδους που διανύει η χώρα και που βιώνουμε όλοι, θα πρέπει επιτέλους ο κρατικός μηχανισμός να αντιμετωπίσει με υπευθυνότητα, με σύνεση και με σοβαρότητα τις ανάγκες των πολιτών. Θα πρέπει να μεριμνήσει για το σχεδιασμό εκείνου του κατάλληλου υποστηρικτικού πλαισίου, το οποίο έχει ανάγκη ο πολίτης, με όραμα και με κύριο μέλημα την ευημερία του κοινωνικού συνόλου, με παράλληλη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης. Χρειάζεται ένα κράτος που να δρα ποιοτικά και όχι απλά ως απρόσωπος διαχειριστής μιας κατάστασης, η οποία μετρά μόνο τους αριθμούς και υπολογίζει την υποτιθέμενη ευημερία των πολιτών.
Κλείνοντας, πρέπει να αντιληφθούν όλοι ότι η Δυτική Αθήνα δεν αντέχει πολιτικές που την γυρνούν πολλά χρόνια πίσω. Η Δυτική Αθήνα δεν είναι μια γεωγραφική περιγραφή στο χάρτη, αλλά η ζωή μας και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να σχεδιάσει χωρίς εμάς.
Η αθλιότητα της κράτησης των μεταναστών σε τέτοιου είδους χώρους, οι οποίοι αντί να κλείνουν πολλαπλασιάζονται, ξεπερνά κάθε όριο παράνομης και απάνθρωπης μεταχείρισης. Με βάσει ποια κριτήρια δύο χώροι που φιλοξενούσαν μέχρι πρότινος δομές παροχής υγείας και πρόνοιας μετατρέπονται σε χώρους στοίβαξης ψυχών, που οι δυσκολίες της ζωής τους, τους οδήγησαν στη χώρα μας; Είναι κατάλληλο το αστικό περιβάλλον της Δυτικής Αθήνας με τις τόσες ανάγκες για τη δημιουργία τέτοιων δομών; Με αυτόν τον τόσο απάνθρωπο και αμφιβόλου αποτελεσματικότητας τρόπο λύνεται το θέμα της άτυπης μετανάστευσης;
Η χώρα του ανθρωπισμού, η χώρα της δημοκρατίας, η χώρα των αγώνων για ελευθερία και ισονομία οφείλει να μην καλύπτει, αλλά αντίθετα να αναδεικνύει και να λύνει τέτοιου είδους ανθρωπιστικά ζητήματα με τρόπο κοινωνικά δίκαιο και βασιζόμενο στις διεθνείς αρχές προάσπισης των δικαιωμάτων του ατόμου. Ο Ξενοφών έλεγε: «Ἑαυτοῦ κήδεται ὁ προνοῶν ἀδελφοῦ» (για τον εαυτό του νοιάζεται όποιος φροντίζει τον συνάνθρωπό του).
Πρόσφατα, ο Συνήγορος του Πολίτη, με έγγραφό του προς τις αρμόδιες αρχές επισήμανε το πρόβλημα της κράτησης επί πολλών μηνών, ενός συνεχώς διογκούμενου αριθμού μεταναστών κρατουμένων και ζήτησε να ληφθεί μέριμνα για τη βελτίωση των συνθηκών αλλά και τον εξορθολογισμό της διαχείρισης των μικτών μεταναστευτικών ροών.
Ο Δήμος της Αγία Βαρβάρας και ο Δήμος του Χαϊδαρίου, όπως και συνολικά η Δυτική Αθήνα έχουν σηκώσει όλα αυτό τα χρόνια δυσανάλογο φορτίο σε σχέση με άλλες περιοχές. Η παρούσα απόφαση, αν όχι κατευθυνόμενη, αποτελεί τουλάχιστον προχειρότητα χειρίστου είδους, αφού στερεί αναγκαίες προνοιακές δομές και δομές υγείας.
Η Δυτική Αθήνα έχει ανάγκη από πολιτικές για την υγεία, το περιβάλλον, την ποιότητα ζωής, την ανάπτυξή και την αειφορεία. Πρέπει επιτέλους να ανατραπεί η φιλοσοφία εκείνων που πιστεύουν ότι στις πλάτες των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας μπορούν να καλύπτουν τα προβλήματα του κεντρικού Κράτους.
Είναι προφανές ότι στα πλαίσια της κρίσης που βιώνουμε ως κοινωνία, λόγω των καταστροφικών μνημονιακών πολιτικών, η υγεία πλήττεται και αυτή περισσότερο από ποτέ. Καθημερινά γινόμαστε κοινωνοί των προβλημάτων που αντιμετωπίζει ο συμπολίτης που βρίσκεται σε ανάγκη, πόσο μάλλον σήμερα που οι περισσότεροι συμπολίτες μας υπό το βάρος των οικονομικών δυσκολιών καταφεύγουν στις δημόσιες υπηρεσίες υγείας. Έτσι, η κατάργηση νοσοκομείων μόνο ως βήμα στο παρελθόν μπορεί να χαρακτηριστεί.
Σύμφωνα με πρόσφατες μελέτες που διεξήχθησαν σε τοπικό επίπεδο, οι κάτοικοι της Δυτικής Αθήνας αντιμετωπίζουν σημαντική δυσχέρεια στην πρόσβαση τους στα νοσοκομεία της πρωτεύουσας. Καθίσταται σαφές ότι η Δυτική Αθήνα έχει ανάγκη από ένα σύγχρονο και αξιόπιστο υποστηρικτικό δίκτυο με προνοιακές και υγειονομικές δομές κοντά στους πολίτες. Άξιο αναφοράς είναι το γεγονός ότι το 35% των κατοίκων της Δυτικής Αθήνας δηλώνει ότι το 2012 υπήρξε φορά που ενώ είχαν πρόβλημα υγείας δεν επισκέφτηκαν γιατρό ή νοσοκομείο για οικονομικούς λόγους και με το ποσοστό αυτό να διπλασιάζεται όταν ρωτήθηκαν για το κατά πόσο ανέβαλλαν προγραμματισμένες διαγνωστικές/προληπτικές εξετάσεις.
Το ζήτημα της κατασκευής και λειτουργίας Κέντρων Υγείας Αστικού Τύπου στη Δυτική Αθήνα και η παράλληλη ενίσχυση για πλήρη λειτουργία των δυο νοσοκομείων της περιοχής, Αττικό και Δυτικής Αττικής, παραμένει πάντα επίκαιρο. Εδώ και αρκετά χρόνια εκκρεμεί κυβερνητική δέσμευση για κατασκευή τέτοιου κέντρου στα όρια των Δήμων Ιλίου και Αγίων Αναργύρων-Καματερού. Μια τέτοια δομή θα αποκέντρωνε σημαντικά τα μεγάλα νοσοκομεία του κέντρου, θα βοηθούσε στην ενίσχυση της εμπέδωση της έννοιας της πρόληψης και της πρωτοβάθμιας φροντίδας υγείας, ενώ παράλληλα θα απομάκρυνε το αίσθημα ανασφάλειας των πολιτών. Αντ' αυτού η πολιτεία κλείνει οριστικά ήδη υπάρχουσες δομές υγείας και προχωρά στην αντικατάσταση τους από κέντρα φιλοξενίας μεταναστών.
Σε μία από τις πιο δύσκολες περιόδους που διανύει η χώρα και που βιώνουμε όλοι, θα πρέπει επιτέλους ο κρατικός μηχανισμός να αντιμετωπίσει με υπευθυνότητα, με σύνεση και με σοβαρότητα τις ανάγκες των πολιτών. Θα πρέπει να μεριμνήσει για το σχεδιασμό εκείνου του κατάλληλου υποστηρικτικού πλαισίου, το οποίο έχει ανάγκη ο πολίτης, με όραμα και με κύριο μέλημα την ευημερία του κοινωνικού συνόλου, με παράλληλη βελτίωση του επιπέδου διαβίωσης. Χρειάζεται ένα κράτος που να δρα ποιοτικά και όχι απλά ως απρόσωπος διαχειριστής μιας κατάστασης, η οποία μετρά μόνο τους αριθμούς και υπολογίζει την υποτιθέμενη ευημερία των πολιτών.
Κλείνοντας, πρέπει να αντιληφθούν όλοι ότι η Δυτική Αθήνα δεν αντέχει πολιτικές που την γυρνούν πολλά χρόνια πίσω. Η Δυτική Αθήνα δεν είναι μια γεωγραφική περιγραφή στο χάρτη, αλλά η ζωή μας και δεν θα επιτρέψουμε σε κανέναν να σχεδιάσει χωρίς εμάς.
Αλέξανδρος Σαμόλης
Ιατρός, υπ. Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής Αθηνών
Επιστημονικός Συνεργάτης της Ιατρικής του Ε.Κ.Π.Α.
και Ανεξάρτητος Περιφερειακός Σύμβουλος Δυτικού Τομέα Αθηνών
Ιατρός, υπ. Διδάκτωρ της Ιατρικής Σχολής Αθηνών
Επιστημονικός Συνεργάτης της Ιατρικής του Ε.Κ.Π.Α.
και Ανεξάρτητος Περιφερειακός Σύμβουλος Δυτικού Τομέα Αθηνών
http://www.kondiloforos.gr/index.php/politikh/1878-samolis-alexantros-dilosi
