Λένε ότι οι εξαιρέσεις επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Δεν ξέρουμε εάν αυτό ισχύει στην περίπτωση των επιχειρήσεων, όπου ο κανόνας λέει ότι το κρατικό μάνατζμεντ είναι αναποτελεσματικό και ότι το ιδιωτικό επιτυγχάνει καλύτερους στόχους και φυσικά καλύτερα κέρδη. Όμως στην περίπτωση των Ελληνικών Πετρελαίων συνέβη το αντίθετο. Το κρατικό μάνατζμεντ οδήγησε τον όμιλο σε ιστορική κερδοφορία, ενώ το ιδιωτικό οδηγούσε επί χρόνια την εταιρεία από το κακό στο χειρότερο.
Του Χρήστου Ιωάννου
Σε κάθε περίπτωση, τα Ελληνικά Πετρέλαια έσπασαν μια παράδοση αναποτελεσματικής διοίκησης που κράταγε χρόνια. Να διευκρινίσουμε ότι ο γράφων δεν είναι κρατιστής. Το αντίθετο. Όμως δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια:
α) στην επί δέκα χρόνια πτωτική πορεία της εταιρείας μέχρι και το 2014, ούτε
β) στην ιδιαίτερη επίδοση του 2016 (καθαρά κέρδη 328 εκατ. ευρώ), κατά την πρώτη πλήρη οικονομική χρήση με διορισμένη από το δημόσιο διοίκηση. Επίδοση που αποτελεί παρακαταθήκη για το μέλλον γιατί επιτεύχθηκε μέσα από συνδυασμό ενεργειών (αναδιάρθρωση δανείων με χαμηλότερο κόστος, αποδοτικότερη λειτουργία) και όχι μόνο λόγω της ευνοϊκής συγκυρίας στη διεθνή αγορά πετρελαίου (χαρακτηρίστηκε από υψηλά περιθώρια διύλισης).
Για να δώσουμε μια εικόνα της πορείας των Ελληνικών Πετρελαίων τα τελευταία χρόνια αρκεί να τη συγκρίνουμε με αυτήν του άλλου μεγάλου παίκτη της αγοράς, δηλαδή τον όμιλο της Motor Oil, που αποτελεί εταιρεία εισηγμένη στο Χρηματιστήριο Αθηνών όπως και τα Ελληνικά Πετρέλαια και ανήκει στον ιδιωτικό τομέα, με βασικότερο μέτοχο την οικογένεια Βαρδινογιάννη.
Διαβάστε τη συνέχεια στο documentonews.gr
