Λούκα Κατσέλη: Ανοίγει ο δρόμος για άρση των capital controls στο α' εξάμηνο του 2016

Ανοίγει ο δρόμος για μετάβαση από την ακριβή χρηματοδότηση, μέσω ELA, σε άντληση φθηνότερης χρηματοδότησης από την ΕΚΤ και, σταδιακά, εντός του πρώτου εξαμήνου του 2016, για άρση των περιορισμών στην κίνηση κεφαλαίων, μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας ανακεφαλαιοποίησης εκτίμησε η πρόεδρος της Ελληνικής Ένωσης Τραπεζών και πρόεδρος της Εθνικής Τράπεζας,Λούκα Κατσέλη, σε χαιρετισμό της στο πανελλαδικό συνέδριο της ΟΤΟΕ

Προϋπόθεση για όλα αυτά, βέβαια, είναι η περαιτέρω μείωση της πολιτικής αβεβαιότητας και η εμπέδωση προσδοκιών επιστροφής σε συνθήκες ομαλότητας και κανονικότητας, πρόσθεσε η κ. Κατσέλη και αναφέρθηκε στις τρεις μεγάλες προκλήσεις του τραπεζικού συστήματος: Την αποτελεσματική αντιμετώπιση του προβλήματος των μη εξυπηρετούμενων δανείων, τη σταδιακή επάνοδος των καταθέσεων στο τραπεζικό σύστημα και τη διοχέτευση ρευστότητας στην πραγματική οικονομία, καθώς και στην εφαρμογή ενός σύγχρονου πλαίσιου εταιρικής διακυβέρνησης.
Όλες οι παραπάνω προκλήσεις κατατείνουν σε έναν κεντρικό εθνικό στόχο: Η χώρα μας να βγει το γρηγορότερο δυνατόν από το φαύλο κύκλο της υπερχρέωσης, της ύφεσης, της ανεργίας και της παραγωγικής αποσάθρωσης, ανέφερε η κ. Κατσέλη.

- See more at: http://

Γερμανία:Τρία χρόνια προσπαθούσε να δώσει στην Ελλάδα τη λίστα καταθετών

Εδώ και τρία χρόνια προσπαθούσε ο υπουργός Οικονομικών της Βόρειας Ρηνανίας- Βεστφαλίας, Νόρμπερτ Βάλτερ Μπόριανς, να δώσει στις ελληνικές φορολογικές αρχές τη λίστα με τα ονόματα Ελλήνων καταθετών σε ελβετικές τράπεζες, αλλά τα κατάφερε μόλις φέτος, όπως δήλωσε ο ίδιος στην «Καθημερινή».

Ο κ. Μπόριανς ανέφερε ότι πρόκειται για στοιχεία κυρίως από ελβετικές τράπεζες (αφορούν την περίοδο 2006-2008), αλλά ένα μέρος τους αφορά καταθέσεις στο Λουξεμβούργο και το Λιχτενστάιν.
«Τελευταία πήραμε ένα δίσκο με δεδομένα από ελβετική τράπεζα με 54.000 καταθέτες. Δεν είναι όλοι παράνομοι. Τα στοιχεία αυτά μας δείχνουν το μοντέλο που προτείνουν πολλές τράπεζες στους πελάτες τους...», σημείωσε.
Ο ίδιος ασκεί μια πολύ επιθετική πολιτική στο ζήτημα αυτό, συγκεντρώνοντας δεδομένα από τράπεζες, σχολιάζει ότι η πολιτική «που για πρώτη φορά οδήγησε φοροφυγάδες στην ανάκριση έδωσε τη δυνατότητα σε 120.000 φορολογούμενους να αυτοκαταγγελθούν, σύμφωνα με όσα προβλέπει το γερμανικό δίκαιο (σ.σ. για να γλιτώσουν την ποινική διαδικασία) και απέφερε στο κράτος επιπλέον έσοδα 5 δισ. ευρώ».
Μάλιστα, σημείωσε ότι οι γερμανικές αρχές δεν αντλούν το μεγαλύτερο μέρος των εσόδων τους από την έρευνα, αλλά από τους πολίτες που οι ίδιοι αυτοκαταγγέλλονται για να αποφύγουν την ποινική διαδικασία. Όπως επισημαίνει η εφημερίδα, αυτό μπορεί να αφορά και το 60% των περιπτώσεων, ενώ ένα 30% αφορά τη φορολόγηση των τραπεζών. Μόνο ένα 20% των εσόδων προέρχεται από έρευνα του «υλικού» που παραδίδεται στις αρχές από τους πρώην υπαλλήλους των τραπεζών.
Ο σοσιαλδημοκράτης υπουργός Οικονομικών του μεγαλύτερου κρατιδίου της Γερμανίας είχε στο παρελθόν, από τριετίας λέει, συνεργασθεί με τον Ελληνα πρόξενο στο Ντίσελντορφ – έτσι ώστε η Ελλάδα να αξιοποιήσει τα σχετικά στοιχεία. Παρά το γεγονός ότι η γερμανική ομοσπονδία και τα κρατίδια καταβάλλουν μεγάλα ποσά για την αγορά των στοιχείων αυτών από τη σχετική «μαύρη αγορά» δεδομένων, ο κ. Μπόριανς είπε ότι «διατέθηκαν σε άλλες ευρωπαϊκές χώρες δωρεάν».
Μάλιστα, σε ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών γίνεται λόγος για 10.588 λογαριασμούς Ελλήνων από τα έτη 2006-2008 με συνολικό περιεχόμενο περίπου 4 δισ. ελβετικά φράγκα. Σημειώνεται ότι η πρώτη κρούση στην κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ για την παράδοση αυτών των στοιχείων αλλά και την εκπαίδευση Ελλήνων εφοριακών είχε γίνει και από την πρώην πρόεδρο της ελληνογερμανικής κοινοβουλευτικής επιτροπής Ζίγκριντ Σκαρπέλη-Σπερκ την άνοιξη του 2015 –στο γραφείο του πρωθυπουργού– χωρίς να υπάρξει η αντίστοιχη ανταπόκριση, καθώς το ελληνικό υπουργείο Οικονομικών βρισκόταν στη φάση της διαπραγμάτευσης.
Διαβάστε σχετικά: Έρχονται εξονυχιστικοί έλεγχοι για τους 10.588 με καταθέσεις στην Ελβετία

 Πηγή: reporter.gr

Το τρολάρισμα δεν έχει τέλος! Πρώτο στα παγκόσμια Trends του Twitter το φιάσκο στις εκλογές της ΝΔ #eklogesnd

Το twitter τρολάρει το φιάσκο των εκλογών στη Νέα Δημοκρατία: Όλα ΕΔΩ!

Κατασχετήριο στον Ευάγγελο Βενιζέλο από τους απλήρωτους εργαζόμενους στην εφημερίδα «Αγγελιοφόρος»

Σε κατασχέσεις εις χείρας τρίτων προχώρησαν οι εργαζόμενοι της εφημερίδας Αγγελιοφόρος. Οι εργαζόμενοι ζητούν από πελάτες της εταιρίας που εμφανίζονται να οφείλουν στην εταιρία χρήματα, να πληρώσουν απευθείας τους εργαζόμενους της εφημερίδας στη βάση δικαστικών αποφάσεων που έχουν οι εργαζόμενοι για τα δεδουλευμένα τους.

Κατασχετήρια έχουν επιδοθεί σε δεκάδες πελάτες (όπως διαφημιστικές εταιρίες, φορείς κλπ) μεταξύ αυτών και στον πρώην πρόεδρο τουΠΑΣΟΚ, Ευάγγελο Βενιζέλο, ο οποίος εμφανίζεται να χρωστά ένα ποσό στην εταιρία.

Σημειώνεται πως ο Ευάγγελος Βενιζέλος συνδέεται με εξ αγχιστείας συγγενική σχέση με τον επιχειρηματία του εντύπου κ. Μπακατσέλο.

Υπενθυμίζεται ότι πριν λίγες εβδομάδες η ιδιοκτησία της εφημερίδας προχώρησε σε παύση πληρωμών και κατέθεσε αίτηση πτώχευσης, η οποία θα συζητηθεί ενώπιον του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Θεσσαλονίκης στις 27 Νοεμβρίου.

Οι εναπομείναντες 108 εργαζόμενοι είναι απλήρωτοι τους τελευταίους 8 μήνες, ενώ βρίσκονται υπό ένα ιδιότυπο καθεστώς εργασιακής ομηρίας καθώς και δεν έχουν απολυθεί αλλά ούτε και εργάζονται.

Τέλος, η εταιρία- στο μετοχικό σχήμα της οποίας συμμετέχουν ο Πήγασος (Μπόμπολας), ΔΟΛ (Ψυχάρης) και η εταιρία Δελφίνι (οικογένεια Μπακατσέλου)- έχει οφειλές πάνω από 20 εκατ. ευρώ.

Με προσφυγή στη Δικαιοσύνη απαντούν Παππάς και Σπίρτζης σε δημοσίευμα των «Νέων»

Στη Δικαιοσύνη για το «συκοφαντικό», όπως το χαρακτηρίζουν δημοσίευμα της εφημερίδας «Τα Νέα» ανακοίνωσαν πως θα προσφύγουν ο υπουργός επικρατείας Νίκος Παππάς και ο υπουργός Υποδομών Χρήστος Σπίρτζης.

Στο επίμαχο δημοσίευμα αναφέρεται η ερώτηση του βουλευτή της ΝΔ, Λευτέρη Αυγενάκη προς τον πρωθυπουργό,  σύμφωνα με την οποία υψηλόβαθμα στελέχη της κυβέρνησης είχαν γραφείο «διευθετήσεων» προβλημάτων πολιτών με το …αζημίωτο.

Στο δημοσίευμα των «Νέων» κατονομάζονται οι δύο υπουργοί ως τα στελέχη που λειτουργούν το εν λόγω γραφείο.

«Εμετικό σκηνικό» και «συκοφαντίες»

Οι δύο υπουργοί μιλούν για συκοφαντίες και αβάσιμα υπονοούμενα που «χαρακτηρίζουν τους εμπνευστές τους και τη διαχρονική πορεία τους».

Ακόμη, συνδέουν τα δημοσιεύματα με το νομοσχέδιο για τις τηλεοπτικές άδειες αναφέροντας «εμείς έχουμε συνηθίσει να μας χτυπούν, αυτοί δεν έχουν συνηθίσει να ελέγχονται. Καλά θα κάνουν να το συνηθίσουν».

Αναλυτικά η ανακοίνωση των δύο υπουργών:

''Τις τελευταίες μέρες έχουν ενταθεί οι προσωπικές επιθέσεις εναντίον μας. Αναρίθμητοι χαρακτηρισμοί αβάσιμα υπονοούμενα και συκοφαντίες συνθέτουν ένα εμετικό σκηνικό που χαρακτηρίζει τους εμπνευστές του και τη διαχρονική πορεία τους.

Μπήκαμε και εμείς στη σειρά των υπουργών που δέχονται τις προσωπικές επιθέσεις.

Αυτές οι επιθέσεις είναι συστηματικές και καθόλου ασύνδετες με τα ακόλουθα γεγονότα:

·        Πρώτο: ψηφίστηκε από τη Βουλή ο νόμος για τις τηλεοπτικές άδειες,

·        Δεύτερο: ελέγχονται από τη δικαιοσύνη τα δάνεια των επιχειρήσεων ΜΜΕ.

·        Τρίτον: εισπράχθηκε το τέλος χρήσης συχνοτήτων για πρώτη φορά μετά από χρόνια.

Οφείλουμε να ενημερώσουμε κάθε ενδιαφερόμενο ότι:

·        Η διαδικασία για τις αδειοδοτήσεις των τηλεοπτικών σταθμών θα προχωρήσει κανονικά.

·        Όσες πιέσεις και να ασκηθούν, αυτή η κυβέρνηση και τα στελέχη της δε θα παρέμβουν στη δικαιοσύνη για να διευκολύνουν τα συγκροτήματα της διαπλοκής.

Εμείς έχουμε συνηθίσει να μας χτυπούν, αυτοί δεν έχουν συνηθίσει να ελέγχονται. Καλά θα κάνουν να το συνηθίσουν.

Αυτά ως προς την πολιτική. Τα υπόλοιπα στη δικαιοσύνη.''

Ερώτηση 15 βουλευτών της ΝΔ

Στο μεταξύ, 15 βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας με επίκαιρη επερώτηση προς τον πρωθυπουργό και αφού αναφέρονται εκτενώς στα σχετικά δημοσιεύματα, ζητούν να μάθουν αν ο πρωθυπουργός «είναι αποφασισμένος να καταπολεμήσει τη διαφθορά που βρίσκεται στα «σπλάχνα» της κυβέρνησής του ή, όπως λένε, θα αντιμετωπίσει την υπόθεση με απαξίωση όπως έκανε με τις υποθέσεις «Βαλαβάνη», «Χαϊκάλη», «Κορωνάκη», «Πολάκη», «Φλαμπουράρη», «Σταθάκη» κ.α.,

http://www.topontiki.gr/

Πολυτεχνείο 1973: Τα θύματα της Χούντας

Αξίζουν τον απόλυτο σεβασμό μας, όλοι-ες που έχασαν την ζωή τους και όσοι-ες αγωνίστηκαν για την ελευθερία, χωρίς αργότερα να καπηλευθούν για ιδίον όφελος αυτόν τον αγώνα..

ΛΑΜΟΓΙΑ ΣΤΟ ΧΑΚΙ Παρουσίαση Βιβλίου Διονύση Ελευθεράτου

Λαμόγια στο χακί - Τα απίστευτα σκάνδαλα της χούντας
Το νέο βιβλίο του Διονύση Ελευθεράτου, Λαμόγια στο χακί, Οικονομικά «θαύματα» και θύματα της χούντας, που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Τόπος, ξετινάζει τους διαδεδομένους μέχρι τις μέρες μας μύθους για τις οικονομικές επιτυχίες της πολιτικής της επταετίας, αξιοποιώντας ένα εντυπωσιακό υλικό από πρωτογενείς πηγές της εποχής.

Λαμόγια στο χακί - Εκδόσεις Τόπος

Πώς οι ΗΠΑ βοήθησαν στην άνοδο του ΙSIS στη Συρία και το Ιράκ Στο φως

Ο πόλεμος ενάντια στην τρομοκρατία, εκείνη η ατελείωτη εκστρατεία που ξεκίνησε πριν από 14 χρόνια από τον Τζορτζ Μπους, συνδέεται πλέον από μόνη της με κάποιες ακόμη περισσότερο τραγελαφικές ακροβασίες.  (Γράφει ο Seumas Milne* - Νοηματική απόδοση: Χρήστος Θ. Παναγόπουλος)

Τη Δευτέρα η δίκη στο Λονδίνο ενός Σουηδού, του Μπέρλιν Τζίλντο, ο οποίος κατηγορήθηκε για τρομοκρατία στη Συρία, κατέρρευσε, όταν έγινε γνωστό ότι οι βρετανικές μυστικές υπηρεσίες εξόπλιζαν τις ίδιες ομάδες ανταρτών, για τις οποίες ο ίδιος είχε κατηγορηθεί ότι τις υποστήριζε.
Η πολιτική αγωγή εγκατέλειψε την υπόθεση, προφανώς για να αποφύγει τον διασυρμό των μυστικών υπηρεσιών. Η υπεράσπιση υποστήριξε ότι η συνέχιση της δίκης θα οδηγούσε στην πλήρη αποκάλυψη του ότι η δράση της βρετανικής αντικατασκοπείας παρείχε «εκτεταμένη υποστήριξη» στους αντάρτες.
Και όταν γίνεται λόγος για «εκτεταμένη υποστήριξη», δεν αναφερόμαστε μόνο στην παροχή πολεμοφοδίων - αλεξίσφαιρα γιλέκα και στρατιωτικά οχήματα - αλλά και στην εκπαίδευση, την υλικοτεχνική υποστήριξη και τη μυστική παροχή «όπλων μαζικής κλίμακας».
Εκθέσεις ανέφεραν ότι η MI6 είχε συνεργαστεί με τη CIA σε ένα «υπόγειο αλισβερίσι» μεταφοράς όπλων από τη Λιβύη προς τη Συρία το 2012, μετά την πτώση του καθεστώτος Καντάφι.
Είναι ξεκάθαρο πως ο παραλογισμός του να στείλεις κάποιον στη φυλακή, για κάτι που το έκαναν από μόνοι τους υπουργοί και στρατιωτικοί αξιωματούχοι έχει ξεπεράσει τα όρια. Όμως, αυτό δεν είναι παρά η κορυφή του παγόβουνου. Λιγότερο τυχερός στάθηκε ένας ταξιτζής του Λονδίνου, ο Ανίς Σαρντάρ, ο οποίος καταδικάστηκε σε ισόβια κάθειρξη ένα δεκαπενθήμερο νωρίτερα, εξαιτίας της συμμετοχής του το 2007 στην αντίσταση κατά της κατοχής του Ιράκ από τις αμερικανικές και βρετανικές δυνάμεις.
Η ένοπλη αντίσταση ενάντια σε μια παράνομη εισβολή και κατοχή δεν συνιστά ξεκάθαρα πράξη τρομοκρατίας, ούτε δολοφονία στις περισσότερες από τις ερμηνείες της,  συμπεριλαμβανομένων και των όσων αναφέρονται στη Συνθήκη της Γενεύης.
Αλλά η τρομοκρατία εξαρτάται καθαρά και ξάστερα από τη διαίσθηση του παρατηρητή. Και τούτο δεν είναι τόσο ξεκάθαρο πουθενά αλλού, όσο στη Μέση Ανατολή, όπου οι τρομοκράτες του σήμερα είναι οι μαχητές του αύριο ενάντια στην τυραννία - και οι σύμμαχοι καθίστανται εχθροί.
Εδώ και έναν χρόνο, οι αμερικανικές, βρετανικές και οι άλλες δυτικές δυνάμεις έχουν επιστρέψει στο Ιράκ, με το πρόσχημα του να καταστρέψουν την υπερσεκταριστική τρομοκρατική ομάδα του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) - παλαιότερα γνωστή και ως Αλ Κάιντα στο Ιράκ. Αυτό συνέβη αφού το ISIS κατέλαβε μεγάλα εδάφη στο Ιράκ και τη Συρία, ανακηρύσσοντας τη δημιουργία ενός ισλαμικού χαλιφάτου.
Ωστόσο, η εκστρατεία δεν πάει καλά. Τον περασμένο μήνα, το ISIS εισέβαλε στην ιρακινή πόλη Ραμάντι, ενώ την ίδια στιγμή στην άλλη πλευρά των ανύπαρκτων, πλέον, συνόρων οι δυνάμεις των τζιχαντιστών καταλάμβαναν τη συριακή πόλη της Παλμύρας.
Κάποιοι Ιρακινοί διαμαρτύρονται, επειδή οι ΗΠΑ έμειναν άπρακτες ενόσω συνέβαιναν όλα αυτά. Οι Αμερικανοί επιμένουν ότι προσπαθούν να αποφύγουν τις ανθρώπινες απώλειες και υποστηρίζουν ότι είχαν σημαντικές επιτυχίες.  Σε κατ' ιδίαν συζητήσεις, όμως, Αμερικανοί αξιωματούχοι λένε πως δεν επιθυμούν να φανούν ότι σφυροκοπούν τα σουνιτικά οχυρά σε έναν φανατικό πόλεμο, διακινδυνεύοντας να εξοργίσουν τους Σουνίτες συμμάχους τους στον Περσικό Κόλπο.
Φως στο πώς φτάσαμε ως εδώ ρίχνει μια πρόσφατα αποχαρακτηρισμένη, απόρρητη έκθεση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών, που συντάχθηκε τον Αύγουστο του 2012, και η οποία προέβλεπε κατά παράδοξο τρόπο - και καλωσόριζε - την προοπτική ενός «Σαλαφιστικού Πριγκηπάτου» στην ανατολική Συρία και ενός Ισλαμικού Κράτους στη Συρία και το Ιράκ, που θα ελεγχόταν από την Αλ Κάιντα.
Σε πλήρη αντίθεση με τα όσα ισχυριζόταν η Δύση εκείνο τον καιρό, το έγγραφο της Υπηρεσίας Αντικατασκοπείας του αμερικανικού υπουργείου Άμυνας καθιστά την Αλ Κάιντα στο Ιράκ (η οποία μετατράπηκε στο ISIS) και τους συντρόφους της, τους Σαλαφιστές, ως τις «κυριότερες δυνάμεις που ελέγχουν την επανάσταση στη Συρία» και επισημαίνει ότι «οι δυτικές χώρες, τα κράτη του Κόλπου και η Τουρκία» υποστήριζαν τις προσπάθειες της αντίστασης για την ανακατάληψη της ανατολικής Συρίας.
Ανεβάζοντας κατά πολύ «την πιθανότητα εγκαθίδρυσης ενός επίσημου ή ανεπίσημου Σαλαφιστικού Πριγκηπάτου», η έκθεση του αμερικανικού Πενταγώνου συνεχίζει: «αυτό ακριβώς είναι που επιθυμούν οι δυνάμεις που στηρίζουν τους αντάρτες, προκειμένου να απομονώσουν το συριακό καθεστώς, το οποίο θεωρείται ως το στρατηγικό βάθος της σιιτικής επέκτασης (Ιράκ και Ιράν)».
Η έκθεση αποτυπώνει ακριβώς αυτό που συνέβη δύο χρόνια αργότερα: Σε διάστημα μόλις ενός έτους οι ΗΠΑ και οι σύμμαχοί της, όχι μόνον υποστήριζαν και εξόπλιζαν την αντίσταση, που γνώριζαν ότι διοικείται από ακραίες φανατικές ομάδες, αλλά ήταν προετοιμασμένες να ενθαρρύνουν τη δημιουργία ενός είδους «Ισλαμικού Κράτους» - παρά τον σοβαρό κίνδυνο για την ενότητα του Ιράκ -, σε ρόλο ενός σουνιτικού ρυθμιστή με σκοπό την αποδυνάμωση της Συρίας.
Αυτό, βεβαίως, δεν σημαίνει ότι οι ΗΠΑ δημιούργησαν το ISIS, αν και κάποιοι σύμμαχοί της από τις χώρες του Κόλπου σίγουρα διαδραμάτισαν σημαντικό ρόλο σε αυτό, όπως παραδέχτηκε πέρυσι και ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ Τζο Μπάιντεν.
Ωστόσο, δεν υπήρχε Αλ Κάιντα στο Ιράκ έως τη στιγμή που οι ΗΠΑ και η Βρετανία εισέβαλαν στη χώρα. Και σίγουρα οι ΗΠΑ εκμεταλλεύτηκαν την ύπαρξη του ISIS εναντίον άλλων δυνάμεων στην περιοχή, ως μέρος μιας ευρύτερης πρακτικής για τη διατήρηση του ελέγχου από την Δύση.
Οι συσχετισμοί άλλαξαν από τη στιγμή που οι τζιχαντιστές άρχισαν να αποκεφαλίζουν δυτικούς και να δημοσιεύουν τις ωμότητές τους στο Διαδίτκυο και τα κράτη του Κόλπου να υποστηρίζουν άλλες ομάδες στον πόλεμο της Συρίας, όπως το Μέτωπο Νούσρα. Αλλά αυτή η συνήθεια των Αμερικανών και της Δύσης γενικότερα να παίζουν με τις ομάδες των τζιχαντιστών, πρώτα χαϊδεύοντάς τες και μετά επιστρέφοντας για να τις 'δαγκώσουν', πηγαίνει πολύ πίσω, στη δεκαετία του '80 κατά τη διάρκεια του πολέμου ενάντια στη Σοβιετική Ένωση στο Αφγανιστάν, που ενθάρρυνε την εμφάνιση της Αλ Κάιντα υπό την κηδεμονία της CIA.
Αυτή η τακτική άλλαξε κατά τη διάρκεια της αμερικανικής κατοχής στο Ιράκ, όταν οι αμερικανικές δυνάμεις υπό τη ηγεσία του Στρατηγού Πετρέους χρηματοδότησε έναν βρώμικο πόλεμο, τύπου Ελ Σαλβαδόρ, των φανατικών ταγμάτων θανάτου σε μια προσπάθεια να αποδυναμώσει την ιρακινή αντίσταση.
Και άλλαξε εκ νέου το 2011 στον ενορχηστρωμένο από το ΝΑΤΟ πόλεμο στη Λιβύη, όπου το ISIS κατέλαβε τον έλεγχο της γενέτειρας πόλης του Καντάφι, της Σύρτης.
Αυτό που καθίσταται ξεκάθαρο είναι ότι το ISIS και οι ωμότητές του δεν θα ηττηθούν από τις ίδιες δυνάμεις που τον έφεραν στο Ιράκ και τη Συρία ή που τον εξέθρεψαν χρόνια πριν.
Οι δίχως τέλος επεμβάσεις των δυτικών στρατιωτικών δυνάμεων στη Μέση Ανατολή δεν έφεραν παρά μόνον την καταστροφή και τη διαίρεση. Συμπερασματικά, εκείνοι που μπορούν να θεραπεύσουν την ασθένεια είναι οι κάτοικοι στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής, κι όχι εκείνοι που επί χρόνια επώαζαν τον ιό της καταστροφής.
* Ο Seumas Milne είναι αρθρογράφος και δημοσιογράφος του βρετανικού Guardian, με ιδιαίτερη εμπειρία στα θέματα της Μέσης Ανατολής.

Πηγή: Guardian

Όχι αυτή η φωτογραφία δεν είναι από τη Γαλλία, είναι από τη Συρία

Το τεράστιο γκράφιτι στο κέντρο της Αθήνας αφιερωμένο σε όλους τους φτωχούς και τους άστεγους της Ελλάδας

Ένας ρακένδυτος άνδρας έχει ξαπλώσει στο δρόμο και κοιμάται. Έτσι περιγράφει το πρόβλημα των αστέγων ο καλλιτέχνης Wild Drawing, γνωστός ως WD, που δημιούργησε στην οδό Μπενάκη στα Εξάρχεια, ένα τεράστιο γκράφιτι.
Το σχέδιο καταλαμβάνει ολόκληρη την πρόσοψη του εγκαταλελειμμένου κτιρίου και φτάνει περίπου τα 10 μέτρα σε μήκος. Στην άκρη του σχεδίου αριστερά ο WD αφιερώνει το έργο σε όλους τους φτωχούς και άστεγους της Ελλάδας και του κόσμου.
Ο WD, που στα ελληνικά το ψευδώνυμό του σημαίνει «άγρια σχέδια» γεννήθηκε στο Μπαλί της Ινδονησίας και από το 2006 ζει και εργάζεται στην Ελλάδα.
Ανάμεσα στα αναρίθμητα έργα του ξεχωρίζουν η τοιχογραφία σε δημοτικό της Νίκαιας που απεικονίζει δυο παιδιά στην τροπική ζούγκλα του Αμαζονίου και το σχέδιο ενός πουλιού που ταΐζει τα μικρά του σε τοίχο παλιού σπιτιού, όπου το σπρέι παντρεύεται με τα φυτά επάνω στο κτίριο.

Μέχρι στιγμής, οι πολιτικοί της Ε.Ε. έχουν οδηγήσει σε σημείο παραλογισμού αυτή τη λογική: επίθεση στους μοναδικούς φορείς που έχουν απομείνει να βοηθήσουν τους πρόσφυγες να διαφύγουν από τις εμπόλεμες ζώνες, με αιτιολογία ότι έτσι προστατεύουν τους πρόσφυγες

Η βιομηχανία της ασφάλειας των συνόρων

Standard

31 Οκτωβρίου 2015

του Μάρτιν Λέμπεργκ Πέτερσεν

μετάφραση: Γιάννης Χατζηδημητράκης

Το Border Criminologies (ένα διεθνές δίκτυο ερευνητών, ακτιβιστών και μελετητών, με βάση το Κέντρο Εγκληματολογίας του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης) εγκαινίασε, στις 26 Οκτωβρίου, μια σειρά άρθρων με γενικό τίτλο «Τhe Industry of Illegality», με συντονιστή τονRuben Andersson (μεταδιδακτορικό ερευνητή στο LSE και στο Πανεπιστήμιο της Στοκχόλμης). Τα άρθρα θα είναι αφιερωμένα στο «επικίνδυνο εγχείρημα» της κατασκευής διαχείρισης της κατάστασης του «παράνομου» μετανάστη, από τα ευρωπαϊκά κράτη και την Ε.Ε. Δημοσιεύουμε σήμερα το πρώτο από τα άρθρα αυτά, γραμμένο από τον Martin Lemberg-Pedersen (μεταδιδακτορικό ερευνητή στο Centre for Advanced Migration Studies του Πανεπιστημίου της Κοπεγχάγης), που δημοσιεύθηκε στις 28.10.2015, με τίτλο «Unravelling the Drivers behind EU Border Militarization». Eυχαριστούμε την Αναστασία Χαλκιά που μας το υπέδειξε.

ΕΝΘΕΜΑΤΑ

Καθ’ όλη τη διάρκεια της τωρινής προσφυγικής κρίσης, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί επιμένουν ότι οι διακινητές φέρουν ακέραια την ευθύνη για τις τραγικές απώλειες στα εξωτερικά σύνορα της Ε.Ε. Αντί να αναζητούν τους λόγους στο συστηματικό κλείσιμο των νόμιμων οδών προσφύγων (και κατά συνέπεια στην αιτία που οι πρόσφυγες αναγκαστικά προσφεύγουν στους διακινητές), οι ηγέτες της ηπείρου προτιμούν να μεταφέρουν την ευθύνη προς τα έξω, χαρακτηρίζοντας τους διακινητές «δουλέμπορους». Βέβαια, δέχτηκαν έντονη κριτική γι’ αυτή τη βολική για τους ίδιους επιχειρηματολογία, από περισσότερους από 700 επιστήμονες που ασχολούνται με τη μετανάστευση και τη (σύγχρονη) δουλεία.

ΣΥΡΟΣ ΠΡΟΣΦΥΓΑΣ ΠΗΔΑΕΙ ΤΟΝ ΦΡΑΧΤΗ, ΣΤΑ ΟΥΓΓΡΟΣΕΡΒΙΚΑ ΣΥΝΟΡΑ, ΚΟΝΤΑ ΣΤΟ ΑΣΟΘΑΛΟΜ.
ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΑ: LASZLO BALOGH/REUTERS

Μέχρι στιγμής, οι πολιτικοί της Ε.Ε. έχουν οδηγήσει σε σημείο παραλογισμού αυτή τη λογική: επίθεση στους μοναδικούς φορείς που έχουν απομείνει να βοηθήσουν τους πρόσφυγες να διαφύγουν από τις εμπόλεμες ζώνες, με αιτιολογία ότι έτσι προστατεύουν τους πρόσφυγες! Η επιχείρηση της Ε.Ε. Νavfor Med, μια στρατιωτική επέμβαση εναντίον των Λίβυων διακινητών, βρίσκεται σήμερα στο δεύτερο από τα τρία στάδια της, πράγμα που συνεπάγεται την ανάπτυξη σκαφών, ελικοπτέρων, μη επανδρωμένων αεροσκαφών και υποβρυχίων, καθώς και μέχρι 950 Γερμανών στρατιωτών προκειμένου να καταστραφούν τα σκάφη των διακινητών. Παρά το ότι η έρευνα καταδεικνύει πως οι σκληρότερες πρακτικές ελέγχου των συνόρων στην πραγματικότητα ενισχύουν την παράνομη διακίνηση, παρά το ότι ακόμα και στρατιωτικές πηγές προβλέπουν υψηλό κίνδυνο «παράπλευρων απωλειών» στους πρόσφυγες, οι ηγέτες της Ε.Ε. εξακολουθούν να υιοθετούν τα σχέδια στρατιωτικής δράσης.

Ωστόσο, ενώ έχει γίνει μεγάλη συζήτηση για τη βιομηχανία της παράνομης διακίνησης, οι Ευρωπαίοι πολιτικοί επιμένουν να αγνοούν τις συνέπειες μιας άλλης βιομηχανίας, μολονότι αυτή συνδέεται στενά με την επέκταση των δικτύων διακίνησης. Η βιομηχανία αυτή, που συμπεριλαμβάνει ιδιωτικές εταιρείες ασφάλειας και στρατιωτικών επιχειρήσεων (Private Military and Security Companies-PSMCs), από τις αρχές της δεκαετίας του 2000, αντιμετωπίζει τους ελέγχους συνόρων ως μια αναδυόμενη αγορά. Εταιρείες όπως η βρετανική BAE Systems, η ιταλική Finmeccanica, η γαλλική Thales ή η Airbus και η Boeing ανταγωνίζονται επιθετικά στην υπογραφή νέων συμβάσεων για τον έλεγχο των συνόρων σε μια εξαιρετικά επικερδή αγορά. Η αξία της, σε παγκόσμιο επίπεδο, βάσει της ανάλυσης της Frost & Sullivan υπολογίζεται σε 25,8 δισ. ευρώ για το 2012 και προβλέπεται να φτάσει τα 49,6 δισ. το 2020.

Το 2003, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή κάλεσε τους διευθύνοντες συμβούλους των EADS (αργότερα Airbus), BAE Systems, Thales και Finmeccanica να συμμετάσχουν σε μια «ομάδα προσωπικοτήτων» επιφορτισμένη με την παρουσίαση της μελλοντικής ατζέντας έρευνας για την ασφάλεια της Ε.Ε. Το –προβλέψιμο– αποτέλεσμα αυτού του φόρουμ ήταν μια έκθεση το 2004 η οποία αναφέρει ότι ο χρόνος είναι πολύτιμος αν η Ευρώπη θέλει να παραμείνει στην πρώτη γραμμή της αμυντικής τεχνολογίας, της έρευνας και της ανταγωνιστικότητας. Ακόμη και πριν από τη δημοσιοποίηση αυτής της έκθεσης, η Επιτροπή είχε ξεκινήσει την προπαρασκευαστική δράση σχετικά με την έρευνα για την ασφάλεια, μοιράζοντας μεταξύ του 2006 και του 2008, 65 εκ. ευρώ σε 39 έργα έρευνας και ανάπτυξης (R & D) σε PSMC για τεχνολογίες ασφάλειας και ελέγχου των συνόρων.

Μετά την έναρξη του Ευρωπαϊκού Προγράμματος Έρευνας για την Ασφάλεια το 2007, μέρος του προϋπολογισμού του, κόστους 1,4 δισ. ευρώ, διατέθηκε για την επιδότηση επιπλέον 35 έργων R & D το 2008, και 78 ακόμη τέτοια έργα το 2009. Ομοίως, ευρωπαϊκές PSMCs έχουν διαδραματίσει βασικό ρόλο στο ευρωπαϊκό σύστημα επιτήρησης των εξωτερικών συνόρων (Eurosur). Κατά το 2006, η Thales επιβραβεύτηκε με την κύρια σύμβαση για την πραγματοποίηση μιας μελέτης σκοπιμότητας, για την οποία συνεργάστηκε υπεργολαβικά με αρκετές άλλες ευρωπαϊκές PSMCs για την από κοινού ανάπτυξη του «συστήματος των συστημάτων», το οποίο συμπεριλαμβάνει δορυφόρους, ραντάρ, αισθητήρες και μη επανδρωμένα αεροσκάφη. Είναι μόνο ένα παράδειγμα για το πώς η ευρωπαϊκή αμυντική βιομηχανία επιδιώκει με επιθετικό τρόπο τέτοιες συμβάσεις. Όσο τα φόρουμ της Ε.Ε. καλούν τους φορείς αυτούς να συμμετέχουν στη διαμόρφωση της πολιτικής, το αποτέλεσμα, στις πολιτικές των συνόρων, θα είναι η προσφορά να προσδιορίζει την ζήτηση, παρά το αντίθετο.

Στο πλαίσιο της προετοιμασίας για την έναρξη λειτουργίας του Eurosur στα τέλη του 2013, η υπηρεσία εξωτερικών συνόρων της Ε.Ε., η Frontex, κατέβαλλε επίσης ποσά από 30.000 έως 198.000 ευρώ σε εταιρείες ασφάλειας για επιδείξεις τεχνολογίας μη επανδρωμένων αεροσκαφών και θαλάσσιας επιτήρησης σε ημερίδες της. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή εκτιμά το συνολικό κόστος του Eurosur σε 338 εκ €, αλλά μια μελέτη του Ιδρύματος Heinrich Böll (των Γερμανών Πρασίνων) υποστηρίζει ότι ένα ποσό της τάξης των 874 εκατ. ευρώ, κατ’ ελάχιστον, είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα.

Τα πολιτικά και εμπορικά συμφέροντα της στρατιωτικοποίησης των συνόρων της Ε.Ε., επομένως, είναι προγενέστερα της τρέχουσας προσφυγικής κρίσης προσφυγικού, μόνο που δεν παρουσιάζονται ως τέτοια. Αντ’ αυτού, οι πολιτικοί συχνά παρουσιάζουν τη στρατιωτικοποίηση ως αποτελεσματική απάντηση στις πρόσφατες τραγωδίες. Η τραγωδία στη Λαμπεντούζα το 2013, για παράδειγμα, είχε χρησιμοποιηθεί για να παρουσιαστεί το Eurosur ως σωτήριο σύστημα, παρόλο που τα σχέδια ήταν στα σκαριά εδώ και επτά χρόνια και πάντα «προωθούνταν» ως «καταπολέμηση της παράνομης μετανάστευσης». Ομοίως, ο πνιγμός 1.200 ανθρώπων έξω από τις ακτές της Λιβύης, τον Απρίλιο του 2014, είχε χρησιμοποιηθεί για να προωθήσει τα σχέδια της τρέχουσας στρατιωτικής επέμβασης στη Μεσόγειο.

Πέρα από την πολιτική βούληση για σκλήρυνση του ελέγχου της μετανάστευσης και της επιθυμίας της βιομηχανίας για μεγιστοποίηση των κερδών της, υπάρχει ένας ακόμη λόγος για την επέκταση του ελέγχου των συνόρων: το οικονομικό σύστημα στο οποίο κινούνται τα ευρωπαϊκά κράτη, τα θεσμικά όργανα της Ε.Ε. και οι PSMCs. Πίσω από τις PSMCs βρίσκονται διεθνή χρηματοπιστωτικά κεφάλαια, συμπεριλαμβανομένων τραπεζών, επιχειρήσεων επενδύσεων, hedge funds και χαρτοφυλακίων που παρέχουν και κυκλοφορούν το κεφάλαιο το οποίο στηρίζει την ευρωπαϊκή πολιτική ελέγχου των συνόρων.

Η Finmeccanica είναι μόνο ένα παράδειγμα. Εθνικές αρχές και διεθνείς τράπεζες όπως η JP Morgan και η Goldman Sachs είναι μέτοχοι αυτής της αμυντικής βιομηχανίας. Το 2009 η Ευρωπαϊκή Επιτροπή και η Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων χορήγησε σε θυγατρική της Finmeccanica συμπληρωματικό δάνειο ύψους 500 εκατ. ευρώ για την παραγωγή αεροναυτικών εξαρτημάτων που χρησιμοποιούνται για τα αεροσκάφη ελέγχου των συνόρων. Εν τω μεταξύ, εθνικοί οργανισμοί εξαγωγικών πιστώσεων έχουν χρησιμοποιήσει χρήματα των φορολογουμένων για να παρέχουν εγγυήσεις σε PSMCs για εξαγωγή εξοπλισμού ελέγχου στην Ανατολική Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή και ο διεθνής τραπεζικός τομέας είναι επίσης καθοριστικής σημασίας για αυτές τις διαδικασίες. Το 2010, 24 πιστωτικά ιδρύματα, συντονιζόμενα από την BNP Paribas και με συμμετοχή των Royal Bank of Scotland, Bank of America, Unicredit, Barclays, Citigroup, HSBC, JP Morgan και Goldman Sachs, εγγυήθηκαν στην Finmeccanica μία πενταετή πιστωτική γραμμή αξίας 2,4 δισ. ευρώ. Μέσα από αυτές τις αγορές μετοχών, δανείων και πιστωτικών γραμμών, μεγάλοι χρηματοπιστωτικοί παίκτες είναι ουσιαστικοί υποστηρικτές της βιομηχανίας που αναδιαμορφώνει σήμερα τα ευρωπαϊκά σύνορα.

Το ανησυχητικό συμπέρασμα είναι, επομένως, ότι η στρατιωτικοποίηση του ελέγχου των συνόρων δεν είναι μόνο πολιτική επιθυμία για την προστασία των κρατών με τον αποκλεισμό ευπαθών ομάδων. Προωθείται, επίσης, από οικονομικά συμφέροντα που δεν γνωρίζουν σύνορα. Έτσι γίνεται ορατό ένα πρόβλημα: ακόμη και αν οι ευρωπαίοι πολιτικοί υιοθετήσουν –καθυστερημένα– μια πιο ρεαλιστική πολιτική για την κινητικότητα, θα αντιμετωπίζουν το λεγόμενο «lock-in effect» [1]: μια ολοκληρωμένη και υψηλής τεχνολογίας δομή ελέγχου των συνόρων, δομή προσανατολισμένη προς μια στρατιωτικοποιημένη αντιμετώπιση ανεπιθύμητων ανθρώπων και όχι προς έναν ακριβή διαχωρισμό των ροών των ανθρώπων, βάσει των λόγων φυγής τους ή των αναγκών τους για ανθρωπιστική προστασία. Κατά συνέπεια, το ερώτημα που τίθεται είναι το εξής: Ποιος είναι αυτός που κατευθύνει της ευρωπαϊκής πολιτικής ελέγχου των συνόρων;

[1] Lock-in effect στα οικονομικά ονομάζεται το φαινόμενο στο οποίο ένας πελάτης βρίσκει δύσκολο να διακόψει τη σχέση του με μια εταιρία, ακόμα και αν το επιθυμεί· π.χ. σε μια πόλη όπου υπάρχει υποκατάστημα μίας μόνο τράπεζας (Σ.τ.Μ).

Share this:

Τσίπρας: Αισθάνομαι ντροπή...

 "Ως Έλληνες. γνωρίζουμε τι σημαίνει προσφυγιά..."...
«Ως Έλληνες. γνωρίζουμε τι σημαίνει προσφυγιά. Να μην ξαναζήσουμε στιγμές σαν τις χθεσινές να μην επιτρέψουμε το Αιγαίο να μην γίνει θάλασσα-νεκροταφείο. Να κρατήσουμε μια στάση υπευθυνότητας που συνάδει με τις αξίες της Ευρώπης, που τείνει να τις χάσει», κάλεσε ο Αλέξης Τσίπρας, στην "Ώρα του Πρωθυπουργού στη Βουλή", περιγράφοντας με τους πιο δραματικούς τόνους την ανθρώπινη τραγωδία στη θάλασσα του Αιγαίου.
Ζήτησε «να μην τροφοδοτούμε φοβικά αντανακλαστικά». «Δεν είναι...
ζήτημα που προσφέρεται για ασκήσεις αντιπολιτευτικής ρητορικής. Θέτει υπαρξιακά ζητήματα για την Ευρώπη», σημείωσε.

Να μην γίνουμε φρούραρχοι της Ευρώπης, είπε. «Οφείλουμε να εξηγήσουμε το πρόβλημα στην Ευρώπη με ανθρωπιστική και αλληλέγγυα στάση», τόνισε. 

 Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι πρώτιστο καθήκον είναι το ανθρωπιστικό. Παράλληλα, συνεχάρη τα μέλη της ακτοφυλακής, που σώζουν ανθρώπινες ζωές.

«Νιώθω ντροπή για την ανικανότητα της Ευρώπης να αντιμετωπίσει το ανθρώπινο δράμα, αλλά και για το επίπεδο της συζήτησης, που αφορά την ηγεσία της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Είναι κροκοδείλια τα δάκρυα», ανέφερε επίσης ο πρωθυπουργός.

Παράλληλα, έκανε λόγο για αδυναμία της Ευρώπης να υπερασπιστεί τις αξίες της.


Έκανε λόγο για ευθύνη των δυτικών κυβερνήσεων που για να αναδείξουν γεωπολιτικά συμφέροντα προκάλεσαν τραγικές συνέπειες...