Γράφει ο Αιας
Τιμώντας την «ομερτά» που συνέχει τις δυνάμεις του πάλαι ποτέ δικομματισμού, η Ν.Δ. κατάπιε τις
καταγγελίες της για το σκάνδαλο των υποβρυχίων και πήρε επισήμως πλέον στην πλάτη της τον Ε. Βενιζέλο.
Ο υπερφίαλος, ανούσιος και για πρώτη φορά τόσο ανήσυχος Βενιζέλος, μίλησε σχεδόν επί μιάμιση ώρα από το βήμα της Βουλής χωρίς
να καταφέρει να δώσει στοιχειωδώς πειστικές απαντήσεις στα κρίσιμα ερωτήματα: Γιατί ζημιώθηκε το ελληνικό δημόσιο με δισεκατομμύρια ευρώ χωρίς το ελληνικό Πολεμικό Ναυτικό να έχει σήμερα τα υποβρύχια; Γιατί ένας βασικός παραγωγικός κλάδος μαραζώνει με τους εργαζόμενους απλήρωτους και στο δρόμο; Ποιος είναι τελικά ο πραγματικός ιδιοκτήτης των ναυπηγείων; Σε αυτό το κόλπο γκρόσο, ο Βενιζέλος υπήρξε απλώς αφελές θύμα του ή συμμετείχε ενσυνείδητα;
Τσιμουδιά επ’ αυτών ο πρόεδρος του νεοφιλελεύθερου μορφώματος που συγκυβερνά τη χώρα. Άλλα λόγια ν αγαπιόμαστε, προφανώς νομίζοντας ότι, το δημόσιο συμφέρον έχει να κάνει με τον ΦΠΑ στις μπουγάτσες… Αντί πειστικών απαντήσεων προτίμησε να λεονταρίζει, να πετά τη μπάλα στην κερκίδα, να εκτοξεύει επικοινωνιακές κορώνες και να ρίχνει ανερυθρίαστα λάσπη στον ανεμιστήρα.
Αμεση και κυρίως αποστομωτική ήταν η απάντηση της Λ. Κατσέλη, στον αντιπρόεδρο της Κυβέρνησης, ο οποίος άνανδρα, με ανακριβή στοιχεία, κακόβουλους υπαινιγμούς και περισσή εμπάθεια επιχείρησε (για δεύτερη φορά) να την εμπλέξει στην όζουσα υπόθεση.
Θεωρώ αναγκαίο να διευκρινίσω τα ακόλουθα, αναφέρει στη δήλωσή της η Λ. Κατσέλη:
Α) Οι συζητήσεις που είχα την 21/02/10 στο Άμπου Ντάμπι με τον Πρίγκιπα Mohammed Bin Zayed Al Nahyan και ακολούθως με τον Σεΐχη Hamdan Bin Zayed Al Nahyan, παρουσία του Υπουργού Επικρατείας κ Χάρη Παμπούκη, αφορούσαν αποκλειστικά στη διερεύνηση ενδιαφέροντος για συμμετοχή του Άμπου Ντάμπι στο υπό σύσταση Ελληνικό Αναπτυξιακό Ταμείο και στην αγορά ελληνικών ομολόγων. Το θέμα Σκαραμαγκά δεν συζητήθηκε καθόλου.
Β) Την 01/03/2010, η Γενική Γραμματεία Ενημέρωσης – Γενική Γραμματεία Επικοινωνίας εξέδωσε ανακοίνωση στην οποία αναφέρει: «Η Ελληνική Κυβέρνηση χαιρετίζει την απόφαση του Ομίλου Abu Dhabi Mar να επενδύσει στον Ελληνικό Ναυπηγοεπισκευαστικό Τομέα, αποκτώντας την πλειοψηφία του μετοχικού κεφαλαίου των Ελληνικών Ναυπηγείων Α.Ε («Σκαραμαγκάς») και των αρχών του Εμιράτου Άμπου Ντάμπι να υποστηρίξουν την απόφαση αυτή». Ως Υπουργός Ανάπτυξης χαιρέτησα την εξέλιξη αυτή ως θετική για τη συνέχιση της λειτουργίας των Ναυπηγείων και τη διατήρηση θέσεων εργασίας.
Γ) Ως Υπουργός Ανάπτυξης δεν είχα καμία αρμοδιότητα ή ανάμειξη, ούτε στις διαπραγματεύσεις, ούτε στη σύνταξη της επίμαχης σύμβασης για τα υποβρύχια, που έγιναν αποκλειστικά από το Υπουργείο Άμυνας και το Υπουργείο Οικονομικών. Γι’ αυτό άλλωστε η Συμφωνία Πλαίσιο που υπογράφηκε ανάμεσα στην Ελλάδα και τις εμπλεκόμενες εταιρίες στις 18 Μαρτίου 2010 φέρει μόνο τις υπογραφές των κ. Ευάγγελου Βενιζέλου και Γιώργου Παπακωνσταντίνου.
Δ) Ο κυρωτικός της σύμβασης Νόμος 3885/10 φέρει τις υπογραφές πολλών μελών του Υπουργικού Συμβουλίου, μεταξύ των οποίων του τότε Υπουργού Ανάπτυξης Μιχ. Χρυσοχοΐδη και τη δική μου ως Υπουργού Εργασίας. Η συναρμοδιότητά μου, ως Υπουργού Εργασίας στο Ν. 3885/10, προέκυψε αποκλειστικά λόγω των αναμενομένων επιπτώσεων της επαναλειτουργίας του Σκαραμαγκά στις θέσεις εργασίας και διευθέτησης σχετικών εργασιακών εκκρεμοτήτων.
Ε) Στις 6 Μαίου του 2010 και αφού είχε υπογραφεί η Σύμβαση με τον Όμιλο Abu Dhabi Mar, μετά από αίτημα του Σωματείου εργαζομένων «Τρίαινα» πραγματοποιήθηκε, στο Υπουργείο Ανάπτυξης παρουσία μου, συνάντηση του Διοικητικού Συμβουλίου του Σωματείου εργαζομένων με τον Διευθύνοντα Σύμβουλο της Άμπου Ντάμπι Μαρ κ Ισκαντάρ Σάφα. Κατά την συνάντηση οι δύο πλευρές συμφώνησαν ότι η νέα πορεία των ναυπηγείων θα βασιστεί στις αρχές της διαφάνειας και της ειλικρινούς συνεργασίας. Ο κ Σάφα αναγνωρίζοντας το κοινωνικό ζήτημα που είχε προκύψει για τους 161 απλήρωτους εργαζομένους του τροχαίου υλικού συμφώνησε να τους στηρίξει με το ποσό των 500.000 ευρώ. Η διαδικασία αυτή δεν ολοκληρώθηκε λόγω νομικών και διαδικαστικών δυσκολιών.
Εφόσον ο κ Βενιζέλος ισχυρίζεται ότι δεν υπάρχουν σκιές στην υπόθεση αυτή, αδυνατώ να κατανοήσω γιατί συμπεριφέρεται ως πανικόβλητος που αναζητά «συνενόχους».
